یک مسابقه تلفنی که تبلیغات گسترده آن از تلویزیون پخش می‌شود، به رغم تصریح به رایگان بودن، از هر شرکت‌کننده خود مبلغ 10 هزار تومان برای حضور در مسابقه دریافت میکند.
در متون علمی و حقوقی برای اینکه شک و شبهه‌ای در معانی واژگان پیش نیاید ابتدا تعریف هر واژه مشخص و معین می‌شود. اگر این کار را در برنامه‌های تلویزیونی نیز انجام می‌دادند بسیاری از مشکلات بینندگان حل می‌شد. به طور مثال در طول ایام عید تبلیغات مسابقه تلفنی «دیرین دیرین» در حجم گسترده‌ای از تلویزیون پخش شد. «دیرین دیرین» را علی درخشی کارتونیستی که پیش از این مجموعه انیمیشنی «حیات وحش» را تولید کرده بود، کارگردانی کرده است. «حیات وحش» با صداگذاری زیبای محمدرضاعلیمردانی چه در تلویزیون و چه در فضاهای مجازی طرفداران زیادی دارد. «دیرین دیرین» نیز با صدای علیمردانی کلیپ‌های کوتاهی را در نوروز از تلویزیون پخش کرد. در انتهای هر کلیپ شماره تلفنی برای شرکت در مسابقه اعلام می‌شد. مسابقه‌ای که 60 تبلت برای برندگان آن در نظر گرفته شده است. مسابقه تلفنی « دیرین دیرین» دارای سایت اینترنتی نیز هست که در آن برای علاقه‌مندان به شرکت در مسابقه توضیح داده شده که این مسابقه به صورت «رایگان» برگزار می‌شود. اما در هنگام تماس به تلفن اعلامی، از علاقه‌مندان به شرکت درخواست می‌شود تا برای حضور در مسابقه مبلغ 10 هزار تومان واریز کنند!
این اولین بار نیست که تلویزیون برنامه‌ای مشارکتی و پولی را اجرا میکند اما در مرحله اول بینندگان را با وعده رایگان بودن به خود جلب میکند. پیش از این، چند برنامه تلویزیونی با راه‌اندازی مسابقات یا نظرسنجی‌های پیامکی که عمدتاً دارای جوایز چشمگیری از جمله سفر به برزیل برای تماشای جام جهانی فوتبال یا سفر به استرالیا برای همراهی تیم ملی در مسابقات جام ملت‌های آسیا بودند و از هر پیامک ارسالی توسط بینندگان مبلغی را به عنوان درآمد از حساب شارژ خط تلفن همراه کم می‌کردند. امسال علاوه بر مسابقه «دیرین دیرین» مسابقه «ثانیه‌ها» که از شبکه دوم سیما پخش می‌شد نیز از کسانی که خواهان شرکت در مسابقه بودند، پول دریافت می‌کرد، این در حالی است که در خود برنامه تلویزیونی هیچ اشاره‌ای به این نکته نمی‌شد. به بازی گرفتن اعتماد مردم به تلویزیون تنها به صرف کسب درآمد در نهایت به نفع چه کسی خواهد شد، تلویزیون یا برنامه‌های مشارکتی؟!
